Sadistische gevleugelde nitwits
Er bestaan vlinders die hun eitjes per se op een brandnetel willen leggen. Volgens mijn moeder is dat omdat hun rupsen alleen brandnetels lusten. Volgens mij is het omdat het sadistische pokkebeesten zijn, die het maar wat grappig vinden om hun kindertjes een ellendige jeugd te bezorgen. Een jeugd waarin ze aan alle kanten zijn omgeven door pijn, pijn en nog eens pijn.
Hoe het ook zij, ze doen het al duizenden jaren zo. Je zou dus denken dat ze intussen wel van een grote afstand kunnen zien of een bepaalde plant een brandnetel is of niet.
Nou nee dus. Ze kunnen nog net de kleur groen onderscheiden. Ja, dat gaat hen ook echt helpen in een bos of een weiland. Wat ze doen is het volgende. Ze fladderen maar een beetje rond, op die typische lukrake vlinder-manier van ze, tot ze iets groens zien. Daar gaan ze op zitten en ze snuffelen er even aan om te weten of het toevallig een brandnetel is. Is het antwoord op die vraag toevallig "ja", dan leggen ze hun eitjes. Is het antwoord daarentegen: nee, jij gevleugelde nitwit, dit is de nieuwe, foeilelijk-groene mercedes van de buurman, Dan fladdert mevrouwtje de vlinder (is een vrouwtjesvlinder eigenlijk een vlindster, of wat? Een eerlijke vinder, mits vrouwelijk, noem je toch ook een eerlijke vindster?) weer op, om neer vte strijken op een ander groen plekje. Vaak gewoon de achterklep van diezelfde lelijke groene mercedes.
Ik wil maar zeggen: als zo'n vlinder eens een keer een echte brandnetel tegenkomt, dan is dat gewoon een kwestie van puur toeval.
Zo is het ook met mijn zusje in slimme plannen.
Het plan dat mijn zusje met ons wilde delen, was weliswaar slim, maar dat was dus een kwestie van mazzel. Geloof me. Je denkt misschien: die Gaby heeft wel vaker slimme ideeën - dat kan toch haast geen toeval meer zijn?
Dat denk je dan alleen maar omdat je niet, zoals ik, samen met haar bent opgegroeid en niet haar tienduizenden domme opmerkingen hebt moeten aanhoren. Jij zit gewoon een boek te lezen, en daar staan niet alle domme opmerkingen van Gaby in (anders wordt het boek zo dik dat je het niet meer kunt optillen). Er staan alleen de slimme plannen in. Dus dáár lees je over. Net zoals je alleen vlinders tegenkomt die netjes op een brandnetel geboren zijn. Maar de duizenden, miljoenen vlinder-eitjes de terecht zijn gekomen op de auto van de buurman, of die helemaal nergens terecht zijn gekomen omdat mama vlinder van ouderdom stierf voordat ze een brandnetel gevonden had, daar hoor je nooit meer iets van.
Zo is het ook met mijn zusje. Ik heb jullie alle domme plannen van Gaby bespaard, maar laat je niet in de luren leggen: ze waren er wel degelijk.
Dat je dat even weet.
'Zouden jullie niet gewoon een nieuw beest kunnen uitvinden?' vroeg Gaby. ' In plaats van al die ouwe dino's opnieuw te willen maken? Die beesten zijn al miljoenen jaren verdwenen, dat is niet voor niks lijkt me. Hoe kunnen die de problemen van vandaag dan oplossen? Of maak een plantje of zo... Iets waar de wereld beter van wordt. Zoals bijvoorbeeld, eh, een schimmel die alle wapens kapot maakt? Zou dat kunnen?'
'Nee,' zei Alexander, 'dat kan niet.'
Mama streek over haar kin. 'Inderdaad, dat kan niet. Of, liever gezegd: dat kan niet.' Haar ogen glommen. Gaby had haar op een idee gebracht, dat was duidelijk.