Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Minstens twee Lovchevs

Alexander probeerde zijn lieveling op te vangen, maar daarvoor was hij niet sterk genoeg in de armen. Hij was nu eenmaal niet, wat je noemt, een sprotman. En zelfs de grootste sportman ter wereld had Joostje niet van de grond kunnen tillen.
Op 28 november 2015 slaagde de rus Aleksey Lovchev erin om een gewicht van 264 kilogram boven zijn hoofd te tillen. Geen mens heeft ooit een zwaarder gewicht getild. Aleksey Lovchev heeft het wereldrecord, zo simpel is het. Maar zelfs Aleksey Lovchev had Joostje niet kunnen dragen. Om Joostje op te vangen, zou je minstens twee Aleksey Lovchevs nodig hebben gehad. Waarschijnlijk drie.
Eén enkele Aleksey Lovchev had, om Joostjes val te breken, niet meer kunnen doen dan wat Alexander deed. Namelijk: naar voren springen en op de grond vallen, zodat Joostje tenminste op iets zachts terecht kwam en niet op de harde vloer.
Waarbij ik kan opmerken dat Alexander waarschijnlijk een stuk zachter is dan Aleksey Lovchev, want de laatste (zo stel ik me voor) bestaat uit ruim honderd kilo gestaalde spieren en Alexander haalt ook moeiteloos de honderd kilo, maar dat zijn niet bepaald spieren. Zacht, golvend vet is het.
Dus dat lag wel lekker, voor Joostje.
De vraag was natuurlijk wel waaróm de dino zo plotseling voorover gezakt was.
Het antwoord werd, onder kakelend gelach, gegeven door doctor Santos.
'Het werkt!' juichte de ongure geleerde. 'Mijn dinosaurusverdovingsmiddel! Het werkt! Alles klopt, hihiha, de dosering, de metabolische intaracties, hihihiaargh, is het niet geweldig? Oh hier verdien ik zeker een Nobelprijs voor. Krijgen zal ik hem  waarschijnlijk niet maar jij en ik, Alexander, wij weten wie van ons tweeën de grootste is. Ja, dat zal je laatste gedachte zijn, hihihi, als ik met je klaar ben en je alles voor je ogen langzaam donker ziet worden, zal je laatste gedachte zijn: zijn uitvinding versloeg de mijne. Ja, met die kennis zul je naar het eeuwige laboratorium gaan en zals je voor de zetel van de Grote Experimentator staat zul je moeten toegeven: ik was maar een proefneming en de resultaten zijn niet publicabel...'
En zo raaskalde hij nog een tijdje door. De man was nog gekker dan ik gedacht had.
Ik keek om me heen.
De situatie was niet best.
We hadden sterke kaarten in handen: Een ongrijpbaar Boegoeneesje, een politieman met de Zwarte Band in weet-ik-wat, de beruchtste terrorist ter wereld en een heuse dinosaurus. Maar de dino lag voor pampus op de vloer, de terrorist zat zonder bommen, het Boegoeneesje was in haar been geschoten en de inspecteur krabbelde moeizaam en onder de blauwe plekken weer overeind, terwijl de Moeflon hem onder schot hield.
'Nu is het uit met de pret,' sprak de meesterspion. 'Jullie hebben je aardig verweerd, dat geef ik toe, maar er is niets wat jullie nu nog in kunnen zetten. Dus. De tijd is gekomen jullie dood te maken en daar ga ik lekker lang over doen...'
Op dat moment klonk er buiten een ongelooflijk kabaal.
Alsof er drie staaljagers tegelijk op topsnelheid rond het gebouw cirkelden.

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!