Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Het begin van een magnifieke bult

Op dat moment kwam Kwetter in actie.
Zij stond nog steeds op de gang, en omdat ze niet kon ontsnappen zocht ze een andere manier om zich nuttig te maken.
Ze deed maar meteen het meest voor de hand liggende: ze viel de Moeflon van achteren aan, terwijl hij met ons in gesprek was.
Daarmee nam ze wel een behoorlijk groot risico, want die man had nog steeds zijn pistool op ons gericht. Bij de minste of geringste schok kan zo'n ding al afgaan. Als er plotseling een meisje in je nek springt, bijvoorbeeld. Pistolen vinden dat al een heel goede reden om een paar kogels de wereld in te sturen.
Gelukkig weet Kwetter dat allemaal ook, dus het allereerste stukje Moeflon dat ze aanraakte was de hand waarin hij zijn pistool hield. Die werd opzij geslagen. Dat bleek niet nodig, want het pistool ging niet af, maar het is toch fijn om te weten dat je vrienden en kennissen verstandige, verantwoordelijke mensen zijn.
Kwetter klemde zich vast op de rug van de Moeflon, sloeg haar ene arm voor zijn ogen en probeerde met haar andere hand het pistoool af te pakken. De doctor schoot zijn kameraad te hulp. Tenminste, dat was zijn bedoeling. Maar geleerden zijn over het algemeen niet erg gewend aan lichamelijke gevechten, en ik hoofde alleen maar even mijn voet uit te steken om hem te doen struikelen. hij viel met zijn hoofd tegen een tafelpoot en verloor voorlopig alle belangstelling in het gevecht tussen Kwetter en de Moeflon.
Net als ik, trouwens. Want het gevecht was al weer voorbij.
De Moeflon, die sterker bleek dan ik op het eerste gezicht gedacht had, maakte een geweldige sprong naar achteren. Het was duidelijk zijn bedoeling om Kwetter te pletten tussen zijn rug en de muur. Nog net op tijd wist Kwetter weg te glippen. Ze maakte een spectaculaire éénhandige handstand op de Moeflons linkerschouder en kwam anderhalve meter verder keurig op haar voetjes terecht.
Daarna sprong ze meteen weer op de Moeflon af, maar die sloeg haar eenvoudig opzij. Met de loop van zijn pistool.
Ik kon mijn ogen niet geloven. Iemand die Kwetter een klap gaf?
Dat had ik nog nooit gezien!
Er waren genoeg mensen geweest, die het probeerden, maar als er één ding was, waar Kwetter goed in was, dan was het wel: wegduiken. En nu tuimelde ze zomaar de kamer in, met op haar voorhoofd het begin van een magnifieke bult.
Ik staarde er verbijsterd naar.
Waarschijnlijk maakte ik ook een of ander geluidje, want papa zei: 'Tja, jongen. Het was dapper geprobeerd, maar Kwetter is geen vechter. Ze is oersterk, ze is super lenig, ze kan ontsnappen aan alles en iedereen, maar ontsnappen en aanvallen zijn twee heel verschillende dingen.'
'Zo is het maar net,' zei de Moeflon. Hij hijgde niet eens.
Dat vond ik misschien nog wel het ergste. Hij had Kwetter verslagen, en hij hijgde niet eens!
'Weet je,' ging de Moeflon verder. 'Ik heb jullie nauwkeurig bestudeerd, en ik heb jullie zwakke plek ontdekt. Jullie zijn aardige mensen. Het klinkt misschien gek, voor de meest gezochte terroristen ter wereld, maar het is echt waar: jullie zijn áárdig. Behalve jullie moeder misschien, maar die is beleefd en dat is ook een zwakte. Aardige, beleefde mensen zullen het nooit winnen van onbeleefde rotzakken zoals ik. Want wij hoeven ons niet aan de regels te houden, en jullie wel. En daarom komen jullie nu netjes met mij mee. Omdat jullie weten dat ik anders heel onaardig word. En heel onbeleefd.'
Klik, zei zijn pistool.

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!