Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Een bloedbad van jewelste

Het was een begrijpelijke fout, dat wel.
Als je de hele tijd je pistool tegen iemands hoofd gedrukt houdt, klaar om te schieten - je hebt zelfs het klikje al gedaan - en die iemand maakt een onverwachte beweging... ja, dan schiet je. Dar is dat pistool voor.
Zou jij ook doen, zou ik ook doen.
Maar ten eerste zetten jij en ik gene pistolen tegen mensen hun hoofd (is héél onbeleefd!) en ten tweede staan wij niet in een geheim superspionnen-hoofdkwartier, waar allerlei gevoelige apparaten staan.
En ten derde: ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik persoonlijk zou nooit van z'n leven op Kwetter schieten. Daarvoor vind ik haar veel te, nou ja, aardig zeg maar. Bovendien: je mist toch, dus waarom zou je dan schieten?
Kwetter is wel supersnel en supersterk en superlenig, maar ze kan natuurlijk geen kogels ontwijken. Dat kunnen alleen manen in hele ongeloofwaardige films. En kogel zien aankomen en dan wegduiken? Bestaat niet!
Dat doet Kwetter dan ook niet.
Wat ze doet is: niet wachten tot ze de kogel gezien heeft, maar wel alvast wegduiken. Gewoon, op goed geluk. Ze duikt en rolt zo wild, dat ze nooit twee seconden lang in dezelfde richting beweegt. En ze doet het zo onvoorspelbaar, dat je nooit kunt weten welke kant ze nu weer op zal springen.
Kortom: je kunt nooit eens lekker rustig op haar mikken. Je schiet maar wat, in het wilde weg, en je kunt ervan uit gaan dat je zult missen.
En dat deed de Moeflon. Missen.
Oh, wat miste hij!
Hij miste hier, hij miste daar, hij miste overal.
De kogels vlogen alle kanten op. En daarna ketsten ze naar de kanten die ze nog niet hadden gehad.
Er boorde zich, bijvoorbeeld, een kogel in het bedieningspaneel van het elektrische hek van speciale draadjes, waarachter Joostje gevangen zat.
De draadjes vielen zachtjes ruisend naar beneden.
Er stond geen voltje spanning meer op.
Nu weet ik niet hoe jij over dino's denkt, maar voor mij is het vrij duidelijk wat er gebeurt als je een grote, vlees-etende dino opeens loslaat in een ruimte vol met lekkere hapjes (ook wel bekend als 'mensen'). Dat wordt een bloedbad van jewelste. Maakt niet uit of je veren hebt. Maakt niet uit of je hebt leren praten. Het enige wat telt, zijn je gigantische, vlijmscherpe tanden.
Zo denk ik erover.En Doctor Santos, de grote dinosaurus-kenner, dacht er net zo over. Toen hij de draadjes zag vallen, rende hij gillend naar de grote stalen deur en probeerde die met zijn vingernagels open te wrikken.
Een pijnlijke denkfout: stalen deuren winnen het altijd van vingernagels.
En, denkfout nummer twee: Joostje was helemaal niet geïnteresseerd in het aanrichten van een massale slachting.
In plaats daarvan rende hij huilend naar Alexander toe.
'Oh, papa,' snikte hij. 'Ik ben zo bang! Het zijn hele (snik) gemene (snik) meneren! Boe-boe-boeven bedoel ik! Ik ben zo bang dat ze me pijhijhijn doen!'
Maar dat deden de boeven niet. Nee, de boeven deden iemand anders pijn.

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!